BN De Stem Wim van den Broek - Een dagje ‘meerijden’ met trainingstraject De Keerzijde. Zorgmedewerkers in de rol van zorgvragers. Een onthutsende ervaring.
Daar zit ik dan. Hulpeloos in een rolstoel in de bossen van Rijsbergen. Mieke moet me voortduwen, maar tegelijk ook de rest van de groep in het gareel houden. Moeilijk.
Het begint te miezeren en ik kan geen kant op. Niet dat ik niet uit de rolstoel zou kunnen stappen, maar ik heb me vandaag overgeleverd aan Mieke en Myriam, twee zorgprofessionals in dienst van De Keerzijde. Het concept van dit trainingsbureau voor zorgverleners is even eenvoudig als effectief: ervaar zelf eens hoe het is om een dagje patiënt of cliënt te zijn.
Lieke du Bois uit Zevenbergschen Hoek staat aan de basis van zorgonderneming De Keerzijde. Toen ze zelf nog in de zorg werkte, begon het te knagen. ‘’Het plezier in mijn werk verdween omdat ik mijn cliënten door de groeiende administratieve rompslomp steeds minder individuele aandacht kon geven.’’
Aan de keukentafel doorpratend ontstond het idee om te kijken wat er zou gebeuren als de rollen omgedraaid werden. Met een aantal collega’s trok ze zich een weekend terug in een vakantiehuisje om in de huid van een cliënt te kruipen.
Het werd voor iedereen een eye-opener. Plots ben je afhankelijk van de zorgverleners en verlies je alle verantwoordelijkheid. Lieke besloot het concept verder uit te werken en als eenmansbedrijfje het trainingstraject op te zetten. Inmiddels is De Keerzijde een begrip in zorgland aan het worden en eind vorig jaar gehonoreerd met een eervolle vermelding bij de landelijke verkiezing van Zorgonderneming 2010. Het keukentafelidee is uitgegroeid tot een bedrijf met inmiddels zo’n 25 zorgverleners die de trainingen geven. Niet alleen maar in Brabant, maar ook in Groningen en straks ergens in het midden van het land. Op mijn verzoek voor een interview zegt ze meteen: ‘’Waarom draai je niet een dagje mee? Ik kan het wel allemaal vanaf PowerPoint uitleggen, maar beter is om gewoon aan de slag te gaan.’’ Ik neem de uitdaging aan en zo zit ik op een februari dag in conferentieoord De Boshoeve temidden van tien zorgmedewerkers gelaten te wachten op de dingen die komen gaan. ‘’Wie stapt er in de rolstoel? Wie neemt de rollator? Wie laat zich helpen met eten en tandenpoetsen?’’ Ik ga voor all the way al is het niet de bedoeling dat ik me als een seniele man ga gedragen. Voordat we een uurtje buiten gaan ‘luchten’ is het eerst tijd voor een spelletje bingo. Myriam draait, Mieke presenteert: ‘’Het eerste balletje is 31, dat is een drie en een één. Het tweede balletje is…’’ Ik ben shocking klem gezet met de rolstoel tegen de tafel aan. Verkrampt kruis ik de getalletjes aan. Ik moet naar de wc, maar Mieke heeft nu geen tijd. Na het uitje word ik terug in het zaaltje geplant. ‘’Hier heb je een puzzelboekje of de Libelle.’’ Op de achtergrond klinkt ongevraagd Hanny en de Rekels. Zo sukkelt de dag voor ons arme drommels voort. Mieke snijdt mijn boterham en voedt me. Aan het eind van de dag stap ik uit de rolstoel. Niks gedaan, maar toch bekaf. Is dit mijn voorland? De Keerzijde stelt me wel een vrolijker oude dag in het vooruitzicht. Want gelachen hebben we ook. Na een dagje Boshoeve groeit het werkplezier.
Lieke du Bois miste de betrokkenheid in de zorg en begon zich vanaf 2007 te richten op trainingen voor managers, medewerkers en mantelzorgers.
Het team van De Keerzijde bestaat uit 25 ervaren zorgprofessionals met jarenlange ervaring op de werkvloer.
Zij geven actieve trainingen in bejegening en teambuilding.
De Keerzijde streeft naar een positieve bijdrage aan de dagelijkse zorg in zieken- en verzorgingshuizen voor zowel de hulpverleners als de patiënten.
De winst? Gemotiveerde medewerkers met aandacht voor de cliënt.
