Werken in de zorg geeft veel stof tot nadenken. Bovendien maken we bijzondere situaties mee tijdens onze workshops, trainingen en opleiding.
De Keerzijde gaat onder je huid zitten. Je vergeet het nooit meer.
Deze herkenning en nieuwe ideeën uit de praktijk deelt Lieke graag met je via haar blogs.
Soms, heel soms komt er iemand op je pad waarmee je direct uren door kunt praten, lachen en de tijd vergeet.
Zo kwamen Freek Felet en ik elkaar een aantal weken geleden tegen omdat hij als tekstschrijver vanuit Vilans een interview kwam afnemen over onze trainingen De Keerzijde.
Gisteravond in bruisend Breda gaven we er een vervolg aan.
Het werd een hele inspirerende en bijzondere avond.
Freek heeft zichzelf, ondanks alle fysieke beperkingen, ontwikkeld tot tekstschrijver met een vaste aanstelling en eigen ondernemer van waaruit hij o.a. columns schrijft voor BN De Stem welke ook regelmatig in het AD te vinden zijn. Daarnaast heeft hij zich gespecialiseerd in teksten en ondersteuning voor social media.
We hebben veel, heel veel persoonlijke verhalen gedeeld over de zorg en over onszelf. Die blijven zoals afgesproken verborgen onder de grote parasol van de Bredase binnenstad.
Over eigen regie in de zorg hadden we natuurlijk ook veel te delen en vooral over wat te doen om hier echt en blijvend verschil in te maken. Over de ongemakkelijkheid bij anderen als Freek aan het woord is en over het ongemakkelijke gedrag van sommige deelnemers bij ons in de ervaringstrainingen.
Zijn opmerking: "Jij behandelt mij tenminste gewoon als mens" kwam behoorlijk bij mij binnen. Niet omdat ik zo geweldig ben, maar het feit dat dat nog steeds niet normaal is. Dagelijks wordt hij benaderd op een 'goedbedoelde' kinderachtige manier die niet past bij een volwassen man van 35. Het blijkt dat er in de binnenstad van Breda maar één toilet is dat toegankelijk is voor rolstoelen: bij de fietsenstalling. Freek weet alles te vinden. Hij leeft van eigen inkomsten, heeft het UWV zo goed als niet meer nodig.
Freek weet mij alles te vertellen want hij heeft wel degelijk alles op een rijtje. Spreekt politieagenten aan als geintje, gaat zelf betalen in de kroeg : "Dat vind ik leuk" en regelt alles zoals hij dat wil.
Gelukkig heeft hij ook een goed gevoel voor humor en hebben we, naast de gesprekken, vreselijk gelachen om alles wat er op ons pad kwam.
Er is nog een hoop werk te doen als we het over eigen regie en respectvol samenleven hebben. Wij beiden gaan in ieder geval vol enthousiasme door met waar we mee bezig zijn. Freek komt een dag 'meerijden' bij één van onze trainingen als collega coach.
Mocht je trouwens ondersteuning zoeken voor je social media: hij heeft nog mogelijkheden over in zijn drukke agenda.
En zoals het met goede vrienden gaat: we spreken niks af voor een vervolg want we weten allebei: dat komt er vanzelf.
- Confucius -
